Acht O13-2 – Wodan O13-2 5-4 (1-3)

Slap beginnen, dat is aan de O13-2 wel besteed. Dit seizoen hebben we bijna iedere wedstrijd al wel een keer op achterstand gestaan. Het lijkt er wel op alsof we een tegengoal nodig hebben om wakker te worden, want daarna weten we het meestal ook weer om te buigen naar een overwinning. En ondanks waarschuwingen vooraf, was dit ook tegen Wodan niet anders…

In de eerste helft krijgen we al een paar kansen, maar die worden niet goed uitgespeeld. Teveel pingelen, de drukte opzoeken in plaats van de bal naar de ruimte te spelen, te lang wachten voordat er gepasst wordt, of juist te gehaast schieten. Wodan besluit ons daarom een lesje in felheid én effectiviteit te geven. De tweede bal is vaak voor onze tegenstander, die vervolgens uit de eerste drie kansen ook meteen drie keer scoort. Vlak voor de rust maken we gelukkig een aansluitingstreffer, na een goede actie op de zijlijn, een mooie voorzet en een prima afronding.

Na een pittige rustbespreking beginnen we in de tweede helft beter te voetballen. Minder afwachtend, meer samen spelen en vooral een stuk feller. Toch krijgen we al snel een domper te verwerken, als Wodan opnieuw een kans erg goed uitspeelt: 1-4. Met nog een kwartier te spelen missen we een kans op een aansluitingstreffer, waarna het vertrouwen langs de zijlijn lijkt te verdwijnen. Als we na een mooi uitgespeelde aanval alsnog de 2-4 maken, komt het geloof bij de spelers gelukkig weer terug.

Ineens spelen we weer als een team, vechten we weer voor iedere bal en zoeken we de combinatie in plaats van de eigen actie. En dat leidt niet alleen tot de 3-4, maar ook tot nervositeit bij Wodan. Zou er een heuse Achtse remontada in zitten?

Die komt in ieder geval heel dichtbij, als we een paar minuten voor het einde een vrije trap krijgen op een mooie plek. De keeper van de blauwzwarten kan de bal nog keren, maar is kansloos bij de rebound. De gelijkmaker wordt kort gevierd, maar direct daarna wordt de bal uit het net gepakt en op de middenstip gelegd. De 4-4 is niet genoeg!

Direct na de aftrap wordt massaal druk gezet, waardoor de bal wordt veroverd en uiteindelijk precies tussen de keeper, een verdediger en de doelpaal door past: 5-4. Als we vervolgens bij een laatste alles-of-niets poging van Wodan dankzij het nodige kunst-, vlieg- en keeperswerk overeind blijven, vallen alle spelers elkaar als een echt team in de armen.

Een superspannende wedstrijd met een geweldig resultaat, al had het eigenlijk helemaal niet zo spannend hoeven zijn. Beste heren en dame: zullen we volgende week een keer vanaf de eerste minuut beginnen met strijd, passie en samenspel?