Acht O11-4 – SBC O11-7 2-6

Het was al na een paar wedstrijden duidelijk dat we dit najaarsseizoen vooral fysiek en verdedigend op de proef gesteld zouden worden. Waar ons team alleen uit eerstejaars E-spelers bestaat, nemen we het op tegen teams die voor de helft – en soms zelfs helemaal – uit tweedejaars spelers bestaan. En dat jaartje extra maakt op deze leeftijd net een te groot verschil.

Dat het ook qua geluk nog niet echt mee zit, was al snel te zien in de thuiswedstrijd tegen SBC. Waar een tegenstander zijn handen gebruikte om corner van ons op de doellijn te keren (maar niet werd bestraft), vliegt de eerste corner van SBC via een knie en een kruin van onze verdediging in het eigen doel. Het is dan ook extra knap dat de koppies niet gingen hangen, maar dat er naar de gelijkmaker werd gezocht. En die kwam er ook, omdat Ilse na een prachtige pass van Cas koeltjes afrondde. Na een paar kansen over en weer scoorde de snelle spits van SBC vlak voor de fluitsignaal twee keer, waardoor we toch met een achterstand de rust ingingen.

Na rust werd er opnieuw voor iedere bal gevochten. Luna pakte een paar goede ballen en met haar uittrappen haalt ze steeds vaker de middenlijn. De verdediging met Thomas, Cas, Liam en Luuk hield goed stand, Siem was onvermoeibaar in de duels met twee koppen grotere tegenstanders, en Rayan, Ilse en de net van een blessure teruggekeerde Sten zorgden voorin voor gevaar. Dit leidde tot de aansluitingstreffer, die opnieuw door Ilse (na een assist van Liam) werd binnengeschoten. Vlak daarna kregen we zelfs een grote kans op de gelijkmaker, maar in de jacht op dat puntje kreeg de snelle spits van SBC net wat teveel ruimte. Hij mocht zijn derde, en vlak voor het einde van de wedstrijd ook nog een vierde en vijfde doelpunt maken.

Ondanks de uitslag was het een leuke en spannende wedstrijd. Als de tegenstanders in de tweede seizoenshelft wat meer van het niveau (en formaat) van SBC zijn, dan wordt 2017 óns jaar.