Acht JO9-2 wint moeizaam van Wodan

Acht JO9-2 heeft dit seizoen nog niet verloren. In de najaarscompetitie werden alle wedstrijden gewonnen, in de beker werden we pas in de knock-out fase (na een gelijkspel) door penalty’s uitgeschakeld en ook in de huidige competitie staan we nog op een score van 100%. Dit hebben we bereikt door mooi spel, maar vooral ook door hard te blijven werken. Op het moment dat we gaan denken dat we het met mooi spel alleen ook wel kunnen redden en er verder niet meer vol voor gaan, dan wordt het toch een stuk moeilijker.

In de wedstrijd tegen Best Vooruit van een week eerder zagen we al de eerste tekenen van hoogmoed. Toen wisten enkele spelers er nog voor te zorgen dat we uiteindelijk vrij makkelijk wonnen. Nu speelden we de thuiswedstrijd tegen Wodan, een tegenstander waar we uit na een sublieme wedstrijd met 12-0 wonnen. “Dat zou nu ook wel weer even een makkie worden” hoorden we al in de kleedkamer. En… we zagen deze instelling ook terug in de wedstrijd. Acht begon nog sterk en loste het ene schot na het andere op de goal van Wodan. Keeper en verdedigers stonden echter steeds in de weg. Uiteindelijk wist Tim vd H. de ban te breken, 1-0. Een minuut later stond het echter alweer gelijk. Aanvallend verloren we de bal, maar schakelden we niet om. Onze verdediging zou dat wel oplossen. De behendige aanvaller van Wodan dacht daar anders over en produceerde de gelijkmaker. Kan gebeuren; We trokken weer ten aanval en kwamen ook weer op voorsprong. Lars vd A. schoot hard de 2-1 binnen. Het leek wel een deja-vu toen we aanvallend de bal weer verloren, rustig keken wat er gebeurde en Wodan op een identieke wijze de 2-2 wist te maken. We raakten een beetje gefrustreerd, gingen op elkaar mopperen en ook het spel werd daardoor steeds minder. Toch wist Tim vd H. 3 minuten voor de rust Acht weer op voorsprong te schieten. Hadden we iets geleerd van de voorgaande 2x…..? Nee dus. Collectief keken we toe hoe knap Wodan wederom gelijk maakte. Met 3-3 gingen we de rust in.

Wodan oogde als een andere ploeg. Ze speelden veel feller en beter dan tijdens de eerste ontmoeting. De schroom was er duidelijk vanaf en wedstrijdverloop gaf ze nog eens extra vertrouwen. Acht daarentegen speelde juist haar slechtste helft van het seizoen. In de rust spraken we af om het met zijn allen te doen. We vallen met zijn allen aan en verdedigen met z’n allen. Bovendien worden we van gemopper op elkaar ook niet beter.

Direct na de rust kreeg Acht een corner. De strakke hoekschop van Lars vd A. raakte het been van een verdediger van Wodan en verdween in het net. We stonden weer voor. Ook nu kreeg Wodan een enorme kans op de gelijkmaker, maar het harde schot kwam op de paal en Menno en Lars K. zorgden er daarna voor dat de bal voor de doelmond verdween. Acht kreeg nu wat meer kansen. Eerst schoot Tim V. na een mooi solo nog hard op de paal, daarna wist naamgenoot Tim vd H. de marge op 2 te brengen door de bal beheerst langs de keeper te schuiven, 5-3. Timo, Koen en Angel zorgden nu voor stabiliteit achterin en gaven niks meer weg. 5 minuten voor tijd scoorde Lars vd A., na een mooie assist van Kian, zelfs de 6-3 en was de wedstrijd gespeeld. Dat we in de slotminuut de 6-4 nog weggaven na een slippertje was niet meer van belang. De 3 punten waren binnen. Moeizaam, waar uiteindelijk wel verdiend.

De week erna staat natuurlijk in het teken van:  OMSCHAKELEN. We hebben nog maar 6 punten nodig om onszelf weer kampioen te mogen noemen, maar HET KOMT NIET VANZELF.

Komende zaterdag wacht de uitwedstrijd tegen Unitas’59. Kijken of we ervan hebben geleerd.